Naar huis.

Gewandeld. Een staalkaart aan luchten en wolkensoorten gefotografeerd. Door sneeuw en modder geploegd, gerust in de zon, ingehaald door onweer.

Al snel te slecht weer voor een wandeling en daarom met de auto rondgereden, langs stuwdammen, jezussen en spekkoekbergen (term van Bram de Wijs). ’s Avonds met een geitenbok bij de kachel gezeten. Het bokje was geboren met gevouwen pootjes waardoor ze niet hoog genoeg bij de moeder kon reiken voor melk. De eigenaar van de boerderij heeft haar beentjes gespalkt tot ze recht groeiden (?) en in de tussentijd haar zelf melk gegeven. Inmiddels houdt ze niet zo van andere bokjes, maar wel van mensen, en mekkert ze bij de voordeur om naar binnen gelaten te worden.

Van Bologna – San Benedetto Val di Sambro in een Fiat500. Op zoek naar koffie en ijs namen we een afslag die drie kilometer een binnenweg volgde, hoger de bergen in. De eerste kilometermeter lag er nog asfalt, daarna niet meer en werd de weg steeds slechter.
Wat is het punt waarop je gaat omdraaien? Is dat op het moment dat weg niet meer verhard is, de kuilen steeds dieper en gevuld met water zijn, of als de bochten steeds scherper worden en dichter bij de klif komen? Na elke bocht dachten we, dan kan dit stukje óók nog wel. En bij de laatste kilometer sloegen we een bocht om, meer het bos in, er lag een tak op de weg. Bij een verkenning te voet zagen we, na déze bocht is de weg weg. Omgedraaid en teruggegaan.
Het appartement in San Benedetto Val di Sambro was geweldig, we sliepen in een grote boerderij met veel geiten en kippen. In de streek hebben we sowieso veel grote kippenrennen gezien, waar lobberige labradors verrassend snel meerennen met wandelaars die voorbij komen. De honden zijn tegen de vossen denk ik. De hokken worden gemaakt van restmateriaal, vooral bedbodems. In de namiddag wandelen we nog een stukje van Via Degli Dei (de wandelroute tussen Bologna en Florence.)

De laatste dag van de beurs. Ook vandaag weer vanuit het hotel te voet gegaan en onderweg de treurige bomen gefotografeerd. De donderdag is een rustige beursdag, een geschikt moment om de exposities te bekijken nu er geen mensen rijendik over de schouders turen.
Bij de Duitse stand vond ik een prachtig prentenboek, Stadt am Meer (oorspronkelijke titel: Town is by the Sea), geschreven door Joanna Schwartz en prachtig geïllustreerd door Sydney Smith. De Duitse uitgevers waren, net als veel andere uitgevers op de donderdag, al vertrokken en het was bevreemdend op een bijna verlaten plek door boeken te bladeren. (Vaak blijft er nog één waarnemer van de uitgeverijen over.) Bij dit boek raakte ik ontroerd. Het licht en kleur van de prenten is zó goed, het is de zon van een kustplaats. Het boek is enorm zintuigelijk en filmisch geïllustreerd, je ruikt en hoort en proeft de zee en je ziet beweging tussen de beelden. Echt, steengoed.
Na een laatste ronde over de beurs besloten we nog Bologna te bekijken. In de kerk vond ik een paar mottige maria’s. Niet mottig omdat ze bedompt of lelijk waren, maar omdat de vorm van hun kledij deed denken aan de rugkant van een mot op de muur. Religie op handformaat. In een boekenwinkel vond ik jaloersmakend veel vakliteratuur over strips en jeugdliteratuur.

Dag 2 op de Bologna Children’s Book Fair. Veel meer tijd om de uitgeverijen en de boeken te bekijken, bij de exposities zelf was (van eregastland China en een selectie aan illustratoren wereldwijd) nog steeds te druk om het werk goed te kunnen zien. Nog een mooi toeval. Ik zie opeens het boek ‘De vogels’ op een groot beeldscherm staan, in een rij van andere boeken. Als Konrad aan de Chinese delegatie vraag wat ze gaan vertellen, krijg ik voor het eerst de Chinese vertaling van het boek in handen en kijk ik beduusd naar de presentatie. Even later vertelt de presentatrice enthousiast dat er een tekenaar in de zaal zit, vraagt (‘Loei-ie Volbea’) naar voren en dan improviseer ik met weke knieën een woord van dank. De Chinese vertaling is gaaf om te zien, het karakter op het omslag lijkt wel een vogel op zichzelf. ’s Avonds afspraken op het Piazza Maggiore, daarna in slaap gevallen en andere plannen daardoor gemist.