Herinnering uit Handschuhsheim

Op het grasveld zagen wij een struik met twee stemmen. De struik sprak met zichzelf. Zijn kelen zaten in de kop. Het blad werd zwiepend. Één stem nu dreinend. Een schoen werd uit de top geworpen. Wij keken, dachten, dat is vergelding op een kleinere schaal. Kindergeld en keverwraak.