Bochum! (Geen uitgebreid reisverslag want ik heb een to-do lijst om hartkloppingen van te krijgen.) We waren naar de premiere van de film ‘Radio Heimat’. Zelfs als je er nog niet was in de jaren tachtig en niet groot geworden bent in het Ruhrgebiet een komische film. Luister vooral goed naar de filmmuziek van o.a. Konrad Koselleck, Riad Abdel-Nabi en Wouter Verhulst!

Enorm weinig thuis geweest, o.a. naar A(ntwerpen) naar B(ochum) gegaan. Eerst naar de uitreiking van de Boekenpauw op de boekenbeurs in Antwerpen. De Boekenleeuw voor het beste boek ging naar Koos Meinderts, door zijn boek ‘de zee zien.’! De Boekenpauw ging naar ‘Mama Medusa’ van Kitty Crowther!

Andere genomineerden voor de Boekenleeuw:
Victor van Catharina Valckx (Gottmer)
Hotel Bonbien van Enne Koens (Luitingh Sijthoff)
De tuin van de walvis van Toon Tellegen (Querido)

Andere genomineerden voor de Boekenpauw:
Kunst met taart met illustraties van Thé Tjong-Khing (Lannoo)
Ik zie jou, zie jij mij? met illustraties van Alain Verster (De Eenhoorn)
Hoe Tortot zijn vissenhart verloor met illustraties van Ludwig Volbeda (naam ken ik ergens van) (Querido)

In het juryrapport staat over ‘Hoe Tortot zijn vissenhart verloor’: Dit boek is het opmerkelijke debuut van Ludwig Volbeda. Het verhaal van Benny Lindelauf is ijzersterk. Het neemt je op een nuchtere, geraffineerde, humoristisch-cynische wijze mee in een fictieve wereld van oorlog met centraal een niet zo eenvoudige vriendschap tussen twee erg verschillende hoofdfiguren. De auteur analyseert zin en (vooral) onzin van erbarmelijke tijden in een rijk taalgebruik dat meeslepend werkt vanaf de eerste pagina. Wat een uitdaging om daar als illustrator te pogen een waardige partner te zijn. Volbeda slaagt daar echter wonderwel in. In fijne pentekeningen met een realistische ondertoon en geïnspireerd door de 19de eeuwse prentkunst weet hij net als de schrijver een onderliggende laag ter ontdekking aan te bieden. Het gebrek aan kleur als communicatiemogelijkheid wordt op geen enkel moment als een gemis ervaren, maar onderstreept de nuchtere toon van de tekst. Je kan verdwalen in de illustraties, de details lijken oneindig. De stijl, die probleemloos aansluiting vindt bij strip, graphic novel of cartoons van bijvoorbeeld Glen Baxter, functioneert perfect. Net als de tekst staan de illustraties garant voor een verlangen te herlezen. Je ontdekt dan telkens wat nieuws, in woord en/of beeld, om van te genieten. Een debuut om u tegen te zeggen.