Hoek

De hoek van de tafel
zette zijn handtekening
op mijn voorhoofd.
De sleutel, in het slot
stak het nog
net mijn wenkbrauw toen
oma de deur opende
en ik er tegenaan liep.
De stoep vouwde mijn
lip om mijn tand heen.

Overal zijn de dingen die zich
tegen je aan willen drukken.
Die je openen om
nog dichter bij je te zijn.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s